15 Şubat 2015 Pazar

15.02.2015 9.Sayfam

Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Cama yaklaştım ve baktığımda sadece bir gölge görünüyordu. Kimsin diye seslensem de cevap gelmedi. Korkudan ne yapacağını şaşırdım. Penceremi kapatıp hemen odama geçtim. Korkudan uyuyamamıştım. Sabah olana kadar yatağımın üstüne oturdum. Pencereye yaklaşamıyordum bile. Sabah olduğunda  gece olan korkumu anneme ve Selma'ya anlattım. Ailemde korkmuştu. Annemin işe gitmesini istememiştim fakat gitmek zorundaydı. Selma'da okula gidecekti ben evde tek kalmak istemiyordum. Ailemle beraber bende evden çıktım arkadaşıma gittim bende. Arkadaşım geldiğimde içim daha rahattı. Zeyneb'e camına taş atan gölgesini gördüğüm kişiyi anlattım. Anlattığımda bile korkuyordum. Çok etkilenmiş durumdaydım. Kahve yaptı bana kahveden sonra biraz eğlenebilmek için televizyonda bir film görüp onu izlemeye başladık. Sakin bir gündü. Hiç daha öyle korkmak istemiyordum. O anda aklıma ne Osman ne de Kemal aklıma gelmişti. Aklıma hiç gelmemişti. Gece beni korkutmaya çalışan kim olabilirdi ki ? Bizim düşmanımız yoktu. Ya da ben yok biliyordum. Zeynep ile beraber televizyondan film izledikten sonra yemek hazırlayıp yedik. Sakin bir gün olması beni biraz ferahlamıştı içim. Uykum gelmişti çünkü gece boyu uyumamıştım. Arkadaşımın evinde bir koltukta kıvrılıp uyumak istedim..Fakat koltukta rahat olamayacağımı düşünerek zeynep hemen bir yatak hazırladı bana. Yatağa yattım ve rahat bir uyku uyumak için uykuya daldım...
Omuzum dan biri dürttü ve uyandım. Zeyneb beni uyandırdığında akşam olmaya yakın olmuştu. Üç saat uyumuş fakat hiç anlamamıştım. Üç saat yetmişti bana uykuya doymuş ve mutluydum. Korkularım gitmişti ve güçlü hissediyorum. Eve gitmek için hazırlanıyorum. Zeynep'te bana eşlik edecekti yolda. Zeynep le beraber az gezdik sokaklarda. Uzun yollardan geçip dertleşmeye başladık. Zeyneb'in hüzünlü olması beni de üzmüştü. Eve geldiğimde annem ve selma eve gelmişti. Ben rahatlamıştım. Dün çok korktuğum aklıma bile gelmedi bir anda. Zeynep bugün beni bırakmamak bir günlük birde misafir kalacaktı. Akşam yemeğinden sonra odama çekildik. Odamda güzel bir masa kurduk cipsler meyve suları kutu kutu çikolatalar ve bir çok çeşit atıştırmalık malzemeler ile doldurduk. Bugün akşam az da olsa güzel sohbet edip midemizi dolduracağız. O an da Kemal mesaj atmıştı bugün hiç konuşmamıştık. Ben yazmaya unutmuştum. Hem onunla mesajlaşırken hem de keyif yapıyordum arkadaşımla tam da böyle bir mutluluk anında kötü şeyler aklıma gelmiyordu. Bu mutluluk bitmese diye içimden geçirdim. Güzel bir akşam geçirdim bugün hiç bir sorun olmamıştı. Kemal den az hoşlanmaya başladım çünkü bana çok ilgi gösteriyordu. Beni korumak için elinden geleni yapardı. Beni bırakmazdı belki de .. Kim bilir belki Kemal de beni severdi. Güzel bir tablo olurduk.. Ne yapabilirim ki ? Mutlu olmak için ...

0 yorum:

Yorum Gönder